طبق ماده ی 1005 قانون مدنی اقامتگاه زن شوهردار همان اقامتگاه شوهر است. استثنائاتی در ماده فوق ذکر شده است که به موجب آن ها زن شوهر دار اقامتگاهی مستقل و جدا از شوهر پیدا میکند: در صورتی که زن با رضایت شوهر اقامتگاه مستقل انتخاب کند- در صورتی که شوهر اامتگاه معلومی نداشته باشد- در صورتی که دادگاه به زن اختیار اقامتگاه مستقل را اجازه دهد- در صورتی که شوهر زن محجور باشد- در صورتی که زن شوهر دار محجور باشد- در صورتی که شوهر خادم دیگری باشد، در محل سکونت مخدوم و جدا از زن زندگی کند.